Şaban Döğen, Halil Uslu, Meryem Tortuk... Yeni Asya’nın yazar kadrosundan olup son yıllarda ve erken denilebilecek yaşta vefat eden kadim dostlarımız, kıymetli meslektaşlarımız, aziz dâvâ arkadaşlarımız... Her biri ayrı bir sebeple vefat etti; lâkin, hepsi de ölümün yüzüne gülerek baktı ve ecelini merdâne şekilde karşıladı. Tam bir tevekkül ve teslimiyet içinde. Cenâb-ı Hak, rahmet eylesin ve onlardan ebeden râzı olsun. * * * Onlarla uzun yıllar birlikte çalıştık; bu gazetenin sayfalarında yıllarca aynı istikamette yazılar yazdık. Bu sebeple, pek yakından tanıdığım ve tanıştığımız şahsiyetler. Risâle-i Nur’dan almış oldukları tahkiki imanın tesiriyle hayata bakıyor ve hizmetlerle alâkadar oluyorlardı. Vücutlarındaki “Ölümün keşif kolları” olan hastalıkların farkındaydılar. Dolayısıyla, tedbirli davranmakla birlikte, tam bir tevekkül içinde hareket ediyorlardı: “Ölüm ne zaman gelse, baş-göz üstüne gelsin” derecesinde ve kat’iyyetinde...