Millet, önümüzdeki hafta sonu yeniden sandığa gidecek. Parti
tercihini yaparak iradesini ortaya koyacak.
Bundan beş ay evvel de, sandığa gidip iradesini beyan etmişti.
Fakat, 7 Haziran’daki o irade beyanına itibar edilmedi.
Seçmeni azarlarcasına “Böyle olmaz, arkadaş!” denildi.
Neticede, büyük vaadlerle ve çok büyük masraflarla yapılan o seçim adeta HİÇ’e sayıldı.
45 günlük oyalama taktiklerinin ardından, birileri getirip bu millete “1 Kasım”ı dayattı.
Adeta şöyle bir dayatmada bulunuldu: “Sana dedik ya, ey millet! Öyle olmaz, böyle olur! Anladın mı? Şöyle yapmayacaksın, böyle yapacaksın! Tamam mı?”
Netice itibariyle, 7 Haziran’daki sonuç tablosunu beğenmeyenler, bu milleti 1 Kasım’da tekrar sandık başına gitmeye mecbur etti.
Ama, bu defa mutlaka memnun kalacakları bir sonuç tablosunu bekliyorlar. Yegâne beklenti bu.
İşte, bu beklentinin karşılık bulması ve bu yöndeki arzunun gerçekleşmesi için, yapılacak çok önemli bir iş vardı:
Şiddetli bir gerilim veya kaos meydana getirmek. Ya da, var olan bir gerilimi alabildiğine tırmandırmak.