Koca Sâdettin Ağabey de, âhiret diyârına göç edip giden
bahtiyarlar kervanına dahil oldu.
Cenâb-ı Hak, kendisinden razı olsun ve ona gànî gànî rahmet
eylesin. Aile efradı ve yakınlarına da taziyetlerimizi sunar,
sabr-ı cemil niyaz ederiz.
* * *
Sâdettin Ağabey ile tanışalı tam 42 sene oldu. 1974’te henüz lise talebesiydik. Üç-dört arkadaşla birlikte Batman’dan Silvan’a gitmiştik.
Sâdettin Çelik Ağabeyi ilk orada gördük. Astsubaydı. Sırf dindarlığı sebebiyle, Silvan’a sürgün olarak gönderilmişti.
Orada bizi hayrette bırakan şey, onun mesai sonrası gelip, resmî elbiselerini değiştirerek Nur Medresesi’nin inşaatında elde kazma-küret amele olarak çalışmasıydı.
Dönüşte ise, tam bir baba şefkatiyle gelip bizi yolcu minibüsüne bindirmesi, üstelik hepimizin yol ücretini vermesi, bizi hem şaşırtmış, hem de bir hayli duygulandırmıştı. Çünkü, henüz çok yeniydik ve hayatımızda böylesi bir ilgi-alâkayı hiç görmemiştik.