Başkanlık sisteminin getirilmesi veya mevcut sistemin değiştirilmesi meselesi siyasetin gündemine yeni girmiş değil, 1970'lerden beri gündemde ama vesayetçiler tartışılmasını bile istemedi.
Son 40 yıldır bunu kim istediyse de en sert tepkiyle karşılaştı.
Rahmetli Özal'ı önerdiğine önereceğine pişman ettiler. Siyasi partileriyle medyasıyla statükocu tüm yapılar Özal'ı "diktatör" ilan etti.
Bu noktada ilginç olan bu sistemden vesayetçi sol veya Kemalistlerin rahatsız olmaması. Hiçbiri -şikayet ediyor görünseler bile- sistemin değişmesini önermedi.
Ve daha önemlisi açık açık meydan okudular:
"İktidar olabilirsiniz ama muktedir olamazsınız" Halka güvenmedikleri için, tercihleri parçalanmış zayıf siyasi partiler ve güçsüz koalisyon hükümetleriydi. Bu Batı Blok'unun da işine geliyordu. Yakın siyasi tarihimizde bu açık gerçeği çok çarpıcı biçimde anlatan bir siyasi parti ve çok sayıda koalisyon örneği var.
Önce siyasi partiden başlayalım. Bu parti, bugün adını kimsenin hatırlamadığı 1967'de kurulan Güven Partisi'dir. Şu andaki ucube sistemi anlatacak en iyi örnek.