Evde kal çağrısına biraz da yaş gereği en sıkı uyanlardan biri olarak hiç şikayetçi değilim. Sırasını bekleyen kitapları, birikmiş dosyaları, ayıklanmamış notları elden geçirmek için iyi bir fırsattı. Ama çok daha önemlisi, koştura koştura yaşadığımız ve üzerinde durup düşünmediğimiz hayatın nasıl bir mucize olduğunu fark etmek oldu.
Eminim insanlık bu salgını da atlatacak ancak "Dünyayı bu hale nasıl getirdik?" sorgulaması yapılmazsa çok daha vahimiyle karşılaşmak şaşırtıcı olmayacak. Bunu öngörmek zor değil.
Doğrusu bu gerçeği herkesin fark ettiğinden de emin değilim çünkü hala siyasi...