Çarşamba gecesi Meclis’te trafik kanunu için mesaideyken Ara Güler’in vefat haberi düştü ajanslara. Sonra duran kalbinin tekrar çalıştığı haberini alınca ne kadar sevindiğimi anlatamam. Daha önce de öldüğü haberi yayılmış, Ara Ahparik o meşhur el hareketiyle fotoğrafını yayımlayarak yaşadığını muzipçe duyurmuştu. Ancak bu sefer öyle olmadı. İlk haberin yalanlanmasından kısa bir süre sonra üstadın vefatı kesin olarak ilan edildi.
Her insan eşsizdir şüphesiz. Ancak Ara Güler gibi özel kişilerin yerleri tabii ki dolmaz. O bizim gururlandığımız ortak bir abidemizdi. Sık sık söylediği gibi bir dünya vatandaşıydı; ama hiçbir zaman memleketine, yaşadığı ülkesine yabancılaşmadığı gibi, ona toz da kondurmadı. Kolombiya’dan tutun Japonya’ya kadar, dünyanın her köşesinde bizleri zirvede temsil etti.
Onun kariyeri bu yazıya sığacak gibi değil şüphesiz. Ne kadar yazsak eksik kalır. Ben daha çok bende uyandırdığı hisleri paylaşmak istiyorum; çünkü gerçekten çok üzgünüm.