FETÖ’nün hancı, Erdoğan’ın ise yolcu olması Türkiye için çizilmiş çerçeveydi. Bürokrasi başta olmak üzere ordusu, sivil toplumu ve medyası “tamamen” ele geçirilmiş bir ülkeyi istediğiniz gibi yönetmek veya üzerinde ameliyat yapmak oldukça sancısız olurdu.
“Tamamen” kelimesini boşuna kullanmadık. Çünkü Tanzimat’ın yoldan çıkarılmasıyla, önceki yazılarımda ifade ettiğim gibi, öncelikle sivil/askeri bürokrasi zihnen fethedilmiş idi Batı tarafından.
Ancak muhafazakârlar “yeteri kadar” dönüşmemiş, fethedilmemişti. İşte “o yetmeyen kısımdan” Erdoğan ve kitlesi zuhur etti çünkü. FETÖ bu olmasın diye dizayn edilmişti. “Fethedilmiş sekülerlere muhafazakârları ekleyip” projeyi tamamlamak için…
1950’lilere kadar büyük devletler Türkiye ile ilgilenmiyordu bile. Asıl mesele önce Nazi, sonra da Rus tehdidi olacaktı. 1921 ila 1960 arası bu manada gerçekten Türkiye’nin bir şeyler yapabileceği “kontrolsüzlüğü” sağlamıştı ama Türkiye 1. Dünya Savaşı’nda maddi ve manevi o kadar çökertilmişti ki, Soğuk Savaş’ın sert kamplaşmalarında bağımsız hamleler yapmayı engelleyecek bağdaşıklıklara kendi isteğimizle girmek durumunda kaldık.
Yani Lozan maalesef bize değil, büyük devletlere zaman kazadırmış oldu. Erdoğan 15 yıldır işte bu mesafeyi kapatmaya çalışıyor.