İki sene önce bugün hayatımız değişti. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın iki sözü kulaklarımda hâlâ. “Ben hayatım boyunca milletimden başka irade tanımadım” demişti darbenin o en sıcak saatlerinde. İkincisi ise “Artık hiçbirimiz 15 Temmuz’dan önceki biz değiliz” idi. İkisi de doğruydu. Anlamı tam 12’den bulmuştu.
Darbenin ortaya çıktığı anda içimde muazzam bir öfke belirmişti. Nasıl olur da, bunca mücadele ve emekten sonra FETÖ’cü çapulcular benim memleketime el koymaya kalkardı? Nasıl olur da, o FETÖ’nün ipini tutan devletler, benim toprağıma, ülkeme, namusuma böyle alenen, alçakça göz dikebilirlerdi!
Arabaya atladığım gibi önce kız kardeşimin evinin yolunu tuttum.
Bu arada aklımda hep Cumhurbaşkanımızın durumu vardı. Bilgi almaya çalışıyordum. Henüz Cumhurbaşkanımız o tarihi çağrıyı yapmamış...
Arabada benzin sıkıntılı. Büyük bir benzincinin önünde araba kuyruklarını görünce içimde bir bulantı oluşuyor. “Gittiği yere kadar” diyerek gaza basıyorum.