Her şeyi kategorik olarak reddeden, her şeyi bir rejim meselesi haline getiren, millete hizmeti unutmuş, sırtını dönmüş bir ana muhalefet gerçekliğinde, iktidar kendi eleştirisini de kendisi yapmak durumunda. Çünkü eleştiri ve muhasebe, insanların da, kurumların da başarısı ve sağlığı için olmazsa olmaz bir müessesedir.
Ancak bu müessese Türkiye’de hiçbir zaman sağlıklı işleyemedi. Çünkü devletin ve toplumun kimyası ile oynanmış, kendisine dışarıdan çatışmalı gündemler dayatılmıştı.
Toplumumuzun her şeye rağmen sağduyulu ve vatanını gözeten tavırları sayesinde zarar görülse bile, ülkenin bütünlüğüne dönük emeller başarılı olmadı. Ama unutmayalım ki, 1980 öncesinde bu ülkede aynı silahlarla kardeş kardeşi vuruyordu. PKK terörü bundan ayrı bir hikayenin parçası değil. Çorum, Maraş ve Sivas olayları da, faili meçhul siyasi cinayetler de öyle. Son olarak da FETÖ ile tüm ülkeyi işgal etmeye gelmediler mi?
İşte eleştirinin önemi de burada ortaya çıkıyor. S