Osmanlı’daki Batılılaşma/modernleşme çabalarının üç nedenle ta başında başarısız olacağı kesin gibiydi. 1) Model bizim değildi. Pozitif yönlerini alarak onu uyarlayacak/işleyecek bir fikri ve politik bir zemin de bulunmuyordu. 2) Böyle olduğu için de Osmanlı/Türkiye modernleşmesi yüzeysel, kadrocu ve devirmeci olmak durumundaydı. 3) Büyük devletler bu hareketin çözülmeyi hızlandıracağını biliyorlar, onun başarısız olması için de her türlü fırsatı değerlendiriyorlardı.
Osmanlı dayak yiyeceği tüm sopaları kendi elleriyle rakiplerine sunmuştu.
Bunun neticesinde yaklaşık 200 yıllık bir süreçte bu halkın evlatları, Batıcı/İslamcı denecek şekilde kabaca iki tezat grup haline getirildi.
Laiklik istismar edilerek faşizm gibi işlev gördü. İktidarı azınlık grupta tutmak üzere darbelere/mandacılığa geçmekte hiçbir ahlaki sakınca görülmedi. Bu kadrocu seküler şemsiye solu da içerdiği için bizim solcular seçilmiş gariban siyasetçileri devirmek için darbeleri desteklediler.
15/16 Temmuz gecesi sela okuyan 60 müezzinin saldırıya uğradığı ile ilgili haberi okurken yine bu acılı hikaye aklıma geldi. Daha da vahimi Narlıdere İlçesi’ndeki Kutlu Yalvaç Camisi müezzini Mehmet Kuzgun’a saldıran kişi CHP Urla Meclis üyesinin oğlu Hasan Yalvaç’tı. Yani sorumluluk makamında bulunan kişiler ve aileleri bile böyle bir günde önyargılarını yenemiyordu. Bu kişi serbest kaldı ve halkın tepkisini çekti.