Psikolojik travmanın etkileri sadece yaşayan kişide sınırlı kalmıyor. Aynı zamanda beraber yaşadığı kişileri de etkiliyor. Hatta kendinden öncekilerin travmalarından etkilenen kişi, eğer tedavi edilmezse, travmasını kendinden sonrakilerine aktarabiliyor.
Dövülme, eleştirilme ve aşağılanma, aile çatışmaları içinde kalarak büyüme, cinsel tacize uğrama gibi çocukluk çağındaki yaşantılar insan zihnini bölebiliyor. Bölünen kişi travmanın etkisiyle oluşan alter kimliklerle beraber yaşıyor. İçinde üzgün, aşırı neşeli, aşırı öfkeli, çocuk vb. kimlikler barındıran kişi bu haliyle sosyal hayatta ve insan ilişkilerinde bulunuyor. Kendisi mağdur olan kişi bu kaotik halini ilişkide olduğu kişilere ve kendi çocuklarına yansıtıyor. Eğer tedavi edilmezse hem genetik olarak bölünmeye yatkınlığı hem de kendi acılarını çocuklarına taşıyan kişi çocuklarında