Rivayet o ki…
Amerika’da ekonomi zor duruma düşünce Başkan, sözüne güvenilen ekonomistleri Beyaz Saray’a davet eder.
Gelen herkes eteğindeki taşları döker ve ortaya şu türden bir tablo çıkar:
-Şöyle olursa, bunun şöyle artıları olur, ama öbür taraftan da şu türden olumsuz sonuçları karşımıza çıkar.
-O modeli seçerseniz, işin şu kısmı düzelir ama öbür taraftan şöyle bir başka problemle karşılaşabilirsiniz.
-Beri taraftan böyle yaparsanız şu şu rakamlar iyileşir ama diğer taraftan öbür rakamlarda bozulma olur.
EKONOMİ MATEMATİK GİBİ, FİZİK GİBİ DEĞİLDİR
İngilizcede düz çevirince içinde ‘hand/el’ ifadesi geçen “on the one hand, on the other hand” diye bir kalıp vardır.
Bizim Türkçeye bu, “bir taraftan, öbür taraftan” diye çevrilir bu kalıp.
Amerikalı ekonomistler, başkanın huzurunda bildikleri iktisat teorilerini anlatırken, her teorinin artılarının yanında, eksilerinin de olduğunu belirtmek üzere bu kalıp üzerinden konuşunca, başkan bir süre sonra dayanamaz ve şöyle der:
“Bana tek elli bir ekonomist bulun getirin.”
Bu hikâyeyi son bir ay içinde uzun soluklu iki televizyon programında bir araya geldiğimiz Meclis Plan ve Bütçe Komisyonu Başkanı Cevdet Yılmaz anlatmıştı.
Anlatış gerekçesi de şuydu:
“İktisatta tek bir model yoktur. Matematik, fizik gibi düşünmemek lazım.”
Şimdi soralım: