Kişilere dönük takıntılı nefretle dolu bir kesim insan yüzünden
demokratik siyaset hizmete dönük rekabete değil, hizmet edenlerin
yok edilmesine dönük bir mesleğe dönüştürülmedi mi?
Maktul Amerikan Başkanı Kennedy "Artık ülkemin bana ne
vereceğini değil, benim ülkemene
verebileceğimi düşünmenin zamanı gelmiştir" diyerek
siyaset mesleğinin varlık sebebini özetlemişti...
İnönü
Örneğin İsmet İnönü Türkiye'yi 2'nci Dünya
Savaşı cehenneminin dışında tutmayıbaşarmıştır.
Ayrıca çok partili demokrasiye geçerek, kendi isteği ile
"Tek başına iktidar"dan feragat edebilmiştir. Bütün
eleştirilecek ve hatta kınanacak uygulamalarına
rağmen, İnönü Türk tarihinde bir teşekkürü fazlasıyla hak
etmiştir.
Menderes
Adnan Menderes "Halk"ı hem siyasette, hem ekonomide devreye
sokmuştur.
Türkiye'de bir girişim gücünün varlığı, Demokrat Parti döneminde
anlaşılmıştır.
Koçlar, Sabancılar, Eczacıbaşılar, o dönemde Türk sermaye kesiminin
öncüleri olarak sanayi yatırımlarına başlamıştır.
Menderes'in ve Demokrat Parti'nin bütün eleştirilecek ve hatta
kınanacak uygulamalarına karşın, onlara da teşekkür borcumuz
var.
Demirel ve Özal
Süleyman Demirel, siyaset yaşamımızın ihtiyaç duyduğu
teknokrat- politikacı (Politokrat) portresi ile barajların,
elektrifikasyonun, rakamların önemini
topluma benimsetmiştir. O da girişimcinin
önünü açmıştır.
Turgut Özal, "Değişim mühendisi" figürünü Türk siyasetine tanıtmış,
"Vizyon" kavramını benimsetmiş, her alanda dünya ile rekabet
edilebileceğine hepimizi inandırmıştır.