Yıllar önce Türkiye'de Güney Kore basın ataşesi olarak görev yapan bir Mr. Song vardı. Hayata bir Kore köyünün ortaokulunda İngilizce öğretmeni olarak başlamış. Yaşadıklarını şöyle anlatmıştı:
- Kore Savaşı sırasında bir gün köye bir Amerikan birliği geldi. Başlarındaki subay bana yakındaki bir köye hangi yoldan gidebileceklerini sordu. Bütün uğraşmama rağmen ona bu yolu İngilizce tarif edemedim. O anda anladım ki ben İngilizce öğretmeni olmama rağmen, İngilizceyi bilmiyormuşum. Hemen istifa ettim. Yeniden İngilizceyi öğrenmek için üniversiteye yazıldım.
Ne zaman anlarlar?
Aradan geçen yıllar boyunca, bir konuda uzman olduklarını ve bu uzmanlığı meslek olarak benimsediklerini düşünen insanların kaç tanesinin, bir gün "Meğer ben cahilmişim" diyerek Mr. Song gibi kendilerine geldiklerini hep merak ettim.
Bu duruma en fazla siyaset alanında tanık olmaz mıyız? Ezberleri ve ön yargılı sözleri tekrarlayarak kendilerini "Lider" olarak sunanların, her seçim sonrasında "Aslında biz kaybetmedik, halk kaybetti" demelerine hep tanık olmuyor muyuz? Yenilenlerin değiştirilmesi kuralına futbol kulüplerinden başka uyan var mı bizim siyasette?