Savaşla, kanla, gözyaşıyla yazılmış tarihi vardır Türkiye Cumhuriyeti’nin. Ve tabii ki kahramanlıklarla... Bugün size pek de bilinmeyen bir kahramanlık öyküsünü aktaracağım. Gözneli Gök Mehmet’in öyküsünü... Gözne bugün, canım Mersin’imin en büyük yaylalarından biri olsa da, Milli Mücadele yıllarında küçük bir köydür. Gözne’nin birazcık uzağındaki Korum mahallesinde de Gök Teslime oturmaktadır. Kocası ölmüştür, yetim oğlu Mehmet’i büyük güçlüklerle büyütmüştür.
Annesinden dolayı ‘Gök Mehmet’ olarak anılan bu genç, yoksuldur yoksul olmasına ama kocaman yüreklidir, korkusuzdur. Sonradan adı Osman Muzaffer Koçaşoğlu olacak olan Bekirdeli Osman Ağa’nın kurduğu ‘Alsancak Müfrezesi’ Mersin ve yöresini işgal altında tutan Fransız kuvvetlerine karşı destanlar yazmaktadır. Gözneli Gök Mehmet’in kahramanlık hikayesi de Osman Ağa’nın ‘Alsancak Müfrezesi’ne katılmasıyla başlar.
Tarih 15 Aralık 1920’dir. Tarsus’taki Eshab-ı Kehf tepesine mevzilenen Fransızlar’a karşı bir saldırı başlatılır. Sabaha kadar Türk müfrezeleri ile Fransız kuvvetleri arasında ateşler açılır ama henüz bir hücum yoktur. Sabah Türk müfrezeleri kesin taarruza geçer. Düşmanın tel örgüsü kesilir. Fakat Fransızlar tepeye iki metre yüksekliğinde duvar örmüştür. O duvarın üzerine ilk çıkan asker, Gözneli Gök Mehmet’tir.
Bir düşman askeri Mehmet’in kolunu tutar, Mehmet sıyrılmak ister ve arkadaşlarına “Gavur beni tuttu” diye bağırır. Yetişir arkadaşları, ayağından çekerek kurtarmaya çalışırlar Mehmet’i. Ne yazık ki kurtulamaz, Fransızlar süngüleyerek şehit eder Mehmet’i. Akşam olunca Osman Ağa’ya “Geri çekilin” emri gelir. Gözneli Gök Mehmet’in naaşını bırakarak mecbur geri çekilirler.
Osman Ağa Karacadağ’a gider. Bir gün sonra da Mehmet’in anası Gök Teslime gelir. “Ne düşünüyorsun Osman Ağa, Mehmet şehit oldu ise vatan sağ olsun” der. Osman Ağa, “Siz sağ olun” diyebilir sadece. Sorar Teslime Ana, “Mehmetimin ölüsünü gömdünüz mü, mezarı belli mi?” “Hayır” der Osman Ağa, üzülerek. Gök Teslime’nin feryatları kaplar ortalığı, “Yetim büyüttüm şehit Mehmetim, kime bıraktın yetim yavrularını” diye ağıt yakar.