İçimizi burkan yoksul yaşamların bir türlü yüz güldürmediği o eski zamanlarda, çocuktuk bizler...
Kaçakçı atlarının arkasında, mayına koşmayı oyun sanan çocuklar!..
Bizden büyükleri kocaman adamlar sandığımız, dedelerimizin eski dünyalardan geldiğine inandığımız o gizemli ve neredeyse antika zamanlardan geldik bugüne...
Aklımızda yer etmişti o çarpık-çurpuk, o eğreti mahalleden zihnimize kurşun gibi yansıyan, o garip, o mazlum ve de o sahipsiz manzaralar... Büyüklerimizin bıyıklarını sarartan, kaçak tütünden sigara dumanları, nasırlı ellerde sabır dileyen koca taneli kehribar tespihler... Ökçesine basılmış eskimiş kunduralar, "nahit" duvarlara sinen nargile kokuları ve kaçakçı yolu bekleyen gözlerde burukluk manzarası yaratan, "acı kahve"den de beter "mırra"lar!..
Ve de damlarda, kaçakçı atlarının nal seslerini bekleyerek, sabahlara kadar korkuyla yol gözleyen biçare analar?.. Bizler, yaşamın kahredici ve de korku dolu gerçeklerinden bihaber yaşayan çocuklardık o zamanlar...
Saklambaç yerine "kolcu-kaçakçı" oynayan, mayınlı sınırlardan ekmek geçiren babalarımızın pervasız mücadelesini oyun sanan çocuklar!..