Türkiye "parlamenter rejim"den Amerikan özentisi "başkanlık" sistemine geçti de ne oldu, neler değişti acaba memlekette?..
Her yer "güllük gülistanlık" mı oldu, memleket şaha mı kalktı, başı göğe mi erdi siyasetçilerin, zavallı işbirlikçilerin ve de ezeli cumhuriyet düşmanlarının?..
Kimsenin başı göğe ermedi ama ülkenin sürekli darbelenen omurgası biraz daha eğildi, bir zamanlar "kendi kendine yeten 7 devletten biri" olarak bilinen Türkiye'nin boynu iyice bükülüverdi...
Çünkü ülkenin geçmişini ve ulusal vizyonunu mahveden siyaset-rant erozyonu, memlekette "milli" olarak bilinen ne varsa hepsini adeta sırtından hançerledi ve bu konudaki varlıkları yok etmeye de devam ediyor...
Örneğin; iflasları bile tetikleyen şu "döviz" rezaleti bir kez daha kanıtladı ki, memleketi yıllardır kendi olanakları içinde ayakta tutan "Milli ekonomi" bilinçli bir planlamayla yavaş yavaş yok edildi, dışa bağımlılık arttı, "üretim ekonomisi" yerini yerini "yabancıya mahkumiyet"e bıraktı...
Hem de "millî sanayi hamlesi, millî ekonomi" diye ömrünü tüketen Erbakan'ın talabelerinin memleketi yönettiği bir dönemde yaşandı vahim yıkımlar...