Berat Demirci'nin 15 Temmuz'a dair şiirini okurken o geceyi yaşadım tekrar tekrar…
O gece, erlerin meydan aldığı geceydi.
O gece, meydanlarda ölüm vardı.
Lakin korku yoktu erlerin yüreğinde.
Sanki yer yarılmıştı da erler yerden bitmişlerdi.
Başları dikti.
Korkusuzdular.
Tankların üstüne yürürken gururluydular.
O erleri gördüm ben o gece.
O aslanların, nasıl cesaretle ölümün üstüne yürüdüklerini gördüm ben o karanlığın en koyu anlarında.
Korkakların kaçacak delik aradıkları o anlarda, o meydanlarda çıplak elleriyle erkek ve dişi aslanlarımız vardı.
“Allah-u Ekber!" diyerek gürlüyorlardı namertlere karşı.
***
O gece, karanlığın içinden fırlayıp gelen ihanet vardı.
Bağrımızda besleyip büyüttüğümüz ihanet...
Sadece yeryüzünde değil, gökyüzünde de hainler ölüm yağdırıyorlardı erlerin üzerine alçakça ve kalleşçe...
Ama o erler kaçacak delik aramıyorlardı.
Ölümün üstüne üstüne yürüyorlardı.
Gururla...
Şerefle...
Şehadet aşkıyla...
Ben o gece, o erleri gördüm işte...
Kadın ve erkek aslanlarımızı gördüm...
Bir Kürt atasözü ne güzel der: "Aslan aslandır. Ha dişi olmuş, ha erkek. Ne fark eder."
Evet... Aslanın dişisinin de, erkeğininin de nasıl aslan olduklarını işte ben o gece gördüm.