Nur yüzlü bir teyze, dua ediyordu: “Allah benim ömrümden alıp
sana versin.”
Karşısında ekran.
Ekranda bir adam.
Adamın önünde mikrofonlar, konuşuyor.
“Dünya beşten büyüktür” diyor.
Yaşlı teyzemiz, belki hayatı boyunca hiç karşılaşmamış onunla.
Fakat oğlunu kızını sevdiği gibi seviyor.
Canından çok sevdiği, dilindeki duadan belli.
*
Bir başka zaman, bir başka yer.
Gören herkesin 'dede' diye hitap edeceği bir ihtiyar.
O da aynı samimiyetle, aynı sözü söylüyor.
“Allah benim ömrümden alıp sana versin.”
Takılmayı seven biri “Hayırdır dede, niye öyle dedin?”
Açıklama isteyen gence verdiği cevap çok anlamlı.
“Biz yaşadık yaşayacağımız kadar. Bundan sonra kalsak da bir,
gitsek de. Biz gidersek bir şey olmaz da o giderse…”
Sözün gerisi yok.
*
Sanılabilir ki yaşı ilerlemiş ihtiyarlar böyle düşünüyor.
Aynı duayı eden o kadar çok genç var ki…
15 Temmuz gecesi canını feda edenlerin hepsi, bir ayağı çukurda
yaşlı insanlar mıydı?
“Başkomutan meydanlara çıkın dedi, evde duramazdık.”
Vatan için hayatını hiç tereddüt etmeden veren yiğitler, böyle
dedikten sonra sokağa fırladı.
Yakınlarının anlattıklarına bakınca, her birinin abdest alarak
evden ayrıldığını öğreniyoruz.
İnsan, umreye veya hacca giderken bile çağrıldığını hissediyor.
Şehadet şerbeti içmeye gidenler, kim bilir neler hisseder?
Onu biz nereden bilelim?
*
Cevap gidenlerde.