Nusret Özcan anlatmıştı rahmetli. Bir tanıdığı felç geçirmişti.
Felç gelince kiminin kolu bacağı tutulur, yürümekte zorlanır, onun
ağzına da etki etmiş.
Konuşma yeteneğini kaybetmiş adamcağız.
Sadece tek kelime çıkıyor ağzından: Allah.
Ne sorarsanız sorun, cevap aynı.
“Nasılsın?”
“Allah.”
“İyi gördüm seni.”
“Allah.”
“Güzel haberler var.”
“Allah.”
“Bugün hava biraz serin gibi.”
“Allah.”
“Acıktın mı? Yemek ister misin?”
“Allah.”
“Çay içelim mi?”
“Allah.”
“Kahve içelim istersen?”
“Allah.”
*
Adam tek kelimeyle işi çözmüş, gördüğünüz gibi.
O kadar fazlasına ne gerek?
Böyle bakınca, biz ne kadar fazla konuşuyoruz.