CEMALÜDDİN Afganî, İranlı olduğu halde kendisini Afgan gösteren, Şiî olduğu halde taqiyye ve kitman yaparak, yani Müslümanları aldatarak Sünnî görünen aktivist bir fesatçıdır.
O bütün reformcuların, dinde yenilik ve değişim taraftarlarının baş tacıdır.
Bugün İslam dünyasında görülen bütün olumsuzluklarda bozukluklarda kaos ve anarşide terörde onun rolü, tesiri, tuzu biberi vardır.
Afganî öylesine azılı bir Masondur ki, içimizde böylesini istemeyiz diyerek İskenderiye Mason locası onu tard ve ihraç etmiştir.
Bütün Ehl-i Sünnet uleması, fukahası, meşayihi, mürşidleri Afganîyi red etmiştir.
Halife-i hakikî Sultan Abdülhamid-i Sânî hazretleri, şerrinden emin olmak için onu Teşvikiye’de bir konağa haps etmiştir.
Afganî, Blunt adındaki İngiliz ajanı ile birlikte Sultan Abdülhamidi devirme planları yapmıştır.
Afganî, Kahire’deki ikameti esnasında Müslüman mahallesinde oturmamış, Yahudi mahallesinde oturmuştur.
Afganî’nin baş müridi Mısırlı Muhammed Abduh da masondur.
İngiltere’nin Mısır baş komiseri (sömürge valisi) Lord Cromer Abduh için “Agnostik olduğundan şüphelendiğim dostum Abduh…” (I suspect my friend Abduh was an agnostic…) demiştir.
Hiçbir Ehl-i Sünnet Müslümanı, bugün içyüzü iyice ortaya çıkmış olan fitneci ve fesatçı Afganîyi sevemez, tutamaz, onu din önderi olarak kabul edemez.
On dokuzuncu asrın sonunda ve yirminci asrın ortalarına kadar, Afganînin içyüzü bugünkü kadar bilinmiyordu. O zaman iki muhterem kimsenin Afganiyi tutmuş ve övmüş olmaları, onun iyi olduğuna dair delil olmaz.
Resulullah Efendimiz (Salat ve selam olsun ona) Ümmet içinde bir ihtilaf ve çekişme olduğunda Sevad-ı Âzam dairesi içinde bulunulmasını emir ve tavsiye buyurmuşlardır. Ulema, fukaha ve meşayih Sevad-ı Âzam’ı Afganî’nin, Abduh’un ve Reşid Rıza’nın aleyhindedir. Bu üçü konusunda Sünnî Müslümanların bu cephede bulunması gerekir.
Cumhur-i ulemayı bırakıp da bu üçünü imam, din önderi kabul etmek akl-ı selime ve hikmete uygun olmaz.
Herkesin kendi kafasına, re’y ve hevasına göre Kur’anı tefsir etmesi, müctehidlik taslaması, hüküm çıkartması sapık cereyanı Afganînin çıkarttığı yıkıcı bir cereyandır.
Ehl-i Sünnet Müslümanlarının önderleri, Selef-i Sâlihînden sonra şu zevattır: Dört büyük müctehid imam… Her asırda gelen müceddidler… Abdülkadir Geylanî… Ahmed er-Rufâî… Hüccetülislam İmam Gazalî… İmam Rabbanî… Ve bunların emsali büyük imamlar ve şahsiyetler…
Yirminci asrın büyük Sünnî ulemasından Şeyhüilslam Mustafa Sabri ve Düzceli Zahid el-Kevserî efendiler; Afganî’ye, Abduh’a ve Reşid Rızaya muhalif idiler.
İslamî kitap piyasasında Afganî ve çömezleri aleyhinde hayli tenkit, red, cerh ve ibtal kitabı mevcut olup, mütemmim malumat edinmek isteyenlerin bunlara müracaat etmesi tavsiye olunur. (Lütfen internetten arayınız.)