1. İslam’ı doğru dürüst bilmeden, kendi re’y, kafa ve hevasıyla câhilce din hizmeti yapmaya kalkmak.
2. Ehliyeti olmadığı halde İslam’ın bayraktarlığına ve temsilciliğine soyunmak.
3. Kur’anın ve Sünnetin Ümmet, ittihad, uhuvvet, vifak, tesanüd emrine uymamak.
4. Boynunda biat ve itaat bağı olmaksızın serseri mayın gibi dolaşıp çalkalanmak.
5. Din sömürüsü, mukaddesat ticareti yapmak. İslam’ı, Kur’an’ı, kutsalları kendi şahsî menfaatine ve siyasî emellerine âlet etmek.
6. İmandan sonra dinin ikinci şartı-temeli olan beş vakit namazı kılmakta ihmal ve tehâvün göstermek.
7. Ehl-i Sünnet dairesinden ya bir ayağını veya iki ayağını birden çıkartmak.
8. Emellerine nail olmak için, hiç hakkı ve salahiyeti olmadığı halde dinden tâviz=ödün vermek.
9. Zaruret ve kesin lüzum olmadığı halde taqiyye ve kitman yapmak. Mü’min kardeşlerini aldatmak.
10. Şeytanî ve şahsî düşüncelerle mü’minleri ötekileştirmek, kardeşlikten silmek ve onlara düşmanlık etmek.