OSMANLICA zengin Türkçedeki tehâvün kelimesi önemsememek, hafife almak, aldırış etmemek mânalarına gelir.
Kelime kullanılmıyor ama mânası bakidir. Müslüman halkın bir kısmı namazı hafife alıyor… Dinî ve imanî konuları hafife alıyor.
Bunun suçu ve vebali halka mı aittir? Halk elbette kabahatlidir ama suçun büyüğü bilenlere aittir. Bilenler bilmeyenleri uyarmış, aydınlatmış, bilgilendirmiş olsaydı; islamî, imanî, Kur’anî konular hafife alınmazdı.
İlmihalini öğrenmek, namazı kılmak, İslam ahlakının emir yasak ve öğütlerini hayata uygulamak konusunda niçin bu kadar gevşeklik var? Bunun birinci sebebi Müslüman yığınların hızla dünyevîleşmesi, sekülerleşmesi, laikleşmesidir.
Bunca İmam-Hatip mektebine, ilahiyat fakültesine, okullarda sözde din dersleri verilmesine, iktidarın siyasal İslamcıların elinde olmasına rağmen dindarlık geriliyor. Namaz kılanlar, oruç tutanlar azınlığa düştü.