EN iyi, huzurlu ve hayırlı ev: İçindekilerin ilim irfan ahlak
fazilet hikmet sağduyu sahibi olduğu, Yaratana ibadet ettikleri,
O’nu andıkları, O’nu unutmadıkları, azgınlık yapmadıkları
evdir.
En kötü ev: Günahlar, azgınlıklar, fuhşiyyat evidir.
Değerli insan: İlim, irfan, ihlas, taqva, ahlak, fazilet sahibi
hayırlı kimsedir.
Hayırlı yemek: İhtiyaç olduğu zaman, besmeleyle başlanan ve
doymadan önce sofradan kalkılan helal yemektir.
En hayırlı anne babalar: Oğullarını ve kızlarını iyi insan, iyi
Müslüman, iyi vatandaş olarak yetiştiren; onlara doğru din
bilgileri öğreten veya öğrettiren, onları ahlaklı ve faziletli
yetiştiren ebeveyndir.
En faydalı inançlar: Kur’ana, Sünnete, Tevhid’e uygun sahih (doğru)
inançlardır.
En muhterem din hocaları: Cemaati başta olmak üzere halkı Allaha,
Peygambere (Salat ve selam olsun ona), Kur’ana, Şeriata, iyi ahlaka
çağıran, bu hizmetler karşılığında yaratıklardan ücret istemeyen ve
almayan muhlis ve muttaq-i (ihlaslı ve taqvalı)) hocalardır.
İslam şehrinde hangi kurumlar bulunur: (1) İcazetli ulema ve fuqaha
yetiştiren medreseler… (2) Kamil Müslüman yetiştiren tasavvuf
tarikatları ve tekkeleri… (3) Çocukları ve gençleri Müslüman
yetiştiren İslam mektepleri… (4) Fakirleri doyuran imarethaneler…
(5) Kur’ana, Sünnete, Şeriata, fıkha uygun şekilde zekat
dağıtımında hizmet veren “Zekat Sandığı Kurumu”… (6) Emr-i mâruf ve
nehy-i münker yapan hisbe teşkilatı… (7) İş, ticaret, iktisat,
zanaat hayatını islamî ölçü ve kriterlere göre tanzim eden,
denetleyen âhilik teşkilatı, fütüvvet ahlakı… (Bu yedi kurum yoksa
o şehrin halkının yüzde yüzü Müslüman olsa bile şehir İslam şehri
olmaz.)
* Önemli bir konu: Devamlı israf edenler, israflı lüks bir hayat
sürenler, israfa batmış ve gömülmüş bulunanlar, israfı meşru
görenler iyi Müslüman değildir, kötü Müslümandır.
* Bir gram ilim, irfan, faydalı kültür; bir ton zevzeklik,
gevezelik ve dedikodudan evladır.