GIYBET Kur’anda, Sünnette kötüleniyor. Fasık-ı mütecahir azgınların gıybeti dışında, gıybet etmenin haram olduğunda şüphe yoktur. Gıybet mutlak olarak caizdir, mubahtır diyen kâfir olur. 1400 yıllık İslam tarihinde bütün din büyükleri gıybeti kötülemiştir. Kur’an gıybeti, ölü kardeşinin etini yemek gibi iğrenç ve çok çirkin bir günah olarak göstermektedir.
Tarih boyunca bütün rabbanî ve muttaqi ulema ve fukaha, bütün gerçek şeyhler, bütün mürşidler, yaşadığı zamanda Resulullahın (Salat ve selam olsun ona) vekilleri, varisleri, halifeleri durumunda bulunanlar gıybeti kötülemişlerdir ve bugünküleri de kötülemektedir.
Mevcut dinler içinde gıybeti en fazla kötüleyen dinin İslam
olmasına rağmen, en fazla gıybet İslam dünyasındadır.
İslam yalanı da yasaklamış, kötü görmüştür.
İftirayı da.
Diliyle ve kalemiyle fitne ve fesat çıkartmak da böyledir.
Allahın tesis etmiş olduğu iman kardeşliğini dilleriyle ve
kalemleriyle bozanlar, mü’minleri birbirine düşman edenler de büyük
günah işlemektedir.
Allahtan korkan ve çekinen bütün gerçek ulema ve fuqaha, bütün
gerçek şeyhler, bütün kâmil mürşidler; ne kendileri gıybet ederler,
yalan söylerler, ne de bağlılarına, sevenlerine, müritlerine bu
konuda izin verirler müsamaha ederler.
Gıybet eden bir şeyh gerçek şeyh değildir.
Gıybet eden bir derviş veya muhib gerçek derviş, gerçek muhib
değildir.
Ben dervişim diye geçiniyor ama mütemadiyen gıybet ediyor. O,
kesinlikle derviş değildir, fâsıkın tekidir.