1. (….), (….) ve bazı diğer Kemalist gazetelerin ve tv’lerin çok aşırı, çok ölçüsüz, çok kırıcı, çok olumsuz, çok yıkıcı deli dana gibi muhalefet yapmaları. Ölçülü, âdil, insaflı, yapıcı, uzak görüşlü, sağduyulu olmaları gerekirdi.
2. Çoğunluğu oluşturan Sünnî Müslüman kesime, onların temel hakları ve hürriyetleri konusunda gerekli ve yeterli güveni verememeleri.
3. 1920’leri 30’ları, kanlı idamcı despot tek parti faşizmi devrini Altın Çağ, örnek olarak göstermeleri.
4. Gerçekçi olmamaları, hayalperest olmaları.
5. Geleceğe, seçimlere ait tahminlerinin realiteye uymaması.
6. Atatürk Partisi adında bir parti kurulsa, yüzde bir bile oy alamayacağı gerçeğine gözlerini kapatmaları, kulaklarını tıkamaları.
7. Siyaset satrancını çok yanlış, çok cahilce, çok acemice oynamaları.
8. Toplumdan kopuk olmaları, Türkiyeyi Nişantaşından, Kadıköyünden Bakırköyden ibaret sanmaları.
9. Sünnî Müslüman çoğunluğa somut sözler ve vaatlerle hitap edememeleri.
10. Atalarının, babalarının yakın tarihte din konusunda yapmış olduğu kötülükleri, zulümleri, insan hakları ihlallerini, işkenceleri, haksızlıkları itiraf edip, çoğunluktan özür dilememeleri.
11. Miadı geçmiş Kemalizmi ideoloji olarak benimsemekte inat etmeleri.
12. İktidarı yıkmak için PKK’yı ve terörü bir koz olarak görmeleri ve el altında dolaylı şekilde desteklemeleri ve kışkırtmaları.
13. Dinin siyasetteki ağırlığını görmemeleri ve kabul etmemeleri.
14. “Ayasofya’nın müze yapılması haksızlıktır. Bu hatamızdan döneceğiz ve en kısa zamanda ibadete açacağız” diyebilecek firasete ve cesarete sahip olmamaları.
15. Ufuk genişliğine sahip olmamaları.