Silahlara fısıldayan müttefik yüzlü Amerika TIR’ları en ağır
silahlarla doldurup YPG/PKK’ya sevkiyat yapıyor...
Ve filin zücaciye dükkânına girdiği gibi yine coğrafyayı kana
buluyor.
ABD’nin dağıttığı silahlarla askerlerimiz şehit ediliyor ve
insanlar katlediliyor...
Savaşı bize taşımak isteyenler bizi büyük bir bataklığa sürüklemek
istiyor...
Ve tüm ihanetleri gördükçe içimiz yanıyor...
*
Tuz fırtınalarına bizi dâhil etmek isteyenler toz olabilmemiz için
her türlü oyunun provasını yapıyor...
Ve yüz yıllık yalnızlığımıza dramatik gerekçelerle nokta koyup,
bizi bitirmek istiyorlar...
Birileri dostluğa virgül atarak, düşmanların silahlarına
fısıldıyor...
Müttefik yüzlü Amerika ile yakın geçmişimiz yıkıntı çiçeklerinden
oluşan büyük bir çöplüğe benziyor...
“Bir yanı bahar bahçe” olan dünyanın diğer yanını da kana
boyayanlar yüz yıldan beri coğrafyada kontrolsüzlüğü hakim kılmayı
başarıyor.
Büyük bir duvarın ardında baskı rejimleriyle öfkeli büyük bir
kalabalığa dönüşenler ‘demokrasi’ adı altında her türlü cinayete
imza atıyor.
O kalabalıkları terörize edecek tüm hareketler
silahlandırılıyor.
Artık kimin eli kimin cebinde belli değil...
Kaç devletin, kaç istihbarat örgütünün oralarda ne oyunlar
oynadığını kimse tahmin dahi edemiyor.
Kurşunlarla oynanan bir satranç tahtasına dönüştürülen coğrafya,
ırk, mezhep ve aşiret çatışmalarından besleniyor...
*
“Kaçaktır yurdumda yurdum” diyen Suriyeli şair Adonis, Arap
Baharı’nın geldiği noktayı görünce temkinli bir noktaya
sürüklendiğini söylediğinde, herkes kendisine gülüyordu...
Adonis, Guardian gazetesine verdiği röportajında diyor ki:
“İlk defa Araplar Batı’yı taklit etmiyor... Ancak buna rağmen
baharın meyvesini yiyenler tüccarlar ve Amerikalılar oldu.”
Askeri diktatörlüklerin düşünceyi kontrol ettiğini belirten Adonis,
“Batı illa Arapları kurtarmak istiyorsa, o zaman Filistinlilerle
başlasın. 50 yıldan beri sistematik bir şekilde bastırılan ve imha
edilen bu halk için bir şeyler yapsın... Bu konuda ikiyüzlülük
yapılmamalı.”
Ve “Dış müdahale isteyerek mücadele olmaz” diyen Adonis noktayı
koyuyor:
“Arap dünyası bana göre kayıp!”
*
Tarihi de kör bir davulcuya benzettiler!
“Kollarında bir güneş ölür” diyen Adonis’e, kendi çocuklarını
kucağında kaybeden annelerin fotoğrafları göstermek lazım.
Dilin kıyısındaki bir mezarlıkta mezar taşı bile olmayan
milyonlarca insan dramatik gerekçelerle kaybettiklerine gözyaşı
döküyor..