Eli kulağında uyarılarının sonu bir türlü gelmiyor...
Birini unutuyoruz...
Ve rahatlıyoruz...
Sonra birileri daha elini kulağına götürüp ya yeni bir şeyler söylüyor ya da unuttuğumuz bir gerçeği hatırlatıyor...
*
Virüs, aşı stresiyle insanlar ayakta durmaya, yaşamaya çalışırken yetmezmiş gibi ya deprem ya terör ya da savaş uyarılarıyla yıkılmamak için olağanüstü bir direnç sergiliyor...
Bir denizin kenarına oturup dalgaların bitmesini bekleyenler gibi...