Zor bir döneme girdik.. Güneydoğu’daki şehir savaşı kısa sürede
bitmez, bitmeyecek..
Silahlar patladı bir kere, susmaz..
Artık sadece silahlar konuşacak.. Çünkü masa devrildi.. Sorun
konuşularak halledilemedi.. Adı çözüm süreciydi ama çözüm
üretemedi..
Çözümün adı vardı, kendisi yoktu.. Çünkü çözümün masadan
çıkacağına inanç yoktu..
Olsaydı; savaş patlamazdı..
Geçmişte çatışmayla ateşkes atbaşı gitmişti..
Askeri konvoya pusu, bombalı tuzak, karakola saldırı, askerin
operasyonu, hava bombardımanı sürekli olmadı.. Şiddeti kâh
yükseldi, kâh düştü..
Zaman zaman sustu..
Uzun molalar verildi..
-
Ama suskunluğun hedefi başkaydı.. Mola değildi.. Finaldi, barışla,
çözümle bitecek final..
Tam bitecek derken savaş çıktı..
Savaşla birlikte Ankara da bugüne dek izlediği politikayı
değiştirdi galiba!.
İngiltere modelinden..
Sri Lanka modeline geçtik galiba!.
Yani, müzakereyle, iknayla silahların bırakılmasından..
Terör örgütü yok edilene kadar silahlı mücadele yöntemine geçtik
galiba!.
-
Cumhur-başkanı bu değişikliğin sinyalini verdi.. ‘Teröristlerin
tamamını da eninde sonunda Allah’ın izniyle bu ülkede imha
edeceğiz’ dedi..
Bu yaklaşım yeni stratejinin ana çerçevesi galiba!.
-