Annem televizyonda bayram tatili göçünü, trafik kazalarını, kıyı
kentlerindeki keşmekeşi izlemiş, telefona sarılmış, soruyor:
"Bayramda ne yapıyorsun? Bir yere gidiyor musun?"
Her zamanki gibi, "Hiç" diyorum... "Zaten yazı var, program var,
çalışıyorum."
Hemen aferini kapıyorum. "Bayramda evde
oturulur" diyor.
Çocukluğumdaki bayramlar gözümün önüne geliyor...
Sabahın erken saatlerinden itibaren tek tek zilleri çalıp
yokladığımız için iyi biliyorum, köyüne, memleketine giden
bir iki aile dışında herkes evinde olurdu.
"Hatırlıyorum" diyerek camdan oturduğum sokağa bakıyorum,
gülüyorum.
Zira in cin top oynuyor, kediler sereserpe caddede uzanıyor.
Normalde otomobil park edecek yer bulmakta zorlandığımız
sokağımızdaki tek araba benimki... Bir de annemin arkadaşı Melek
Hanımlarınki.
Memleketine giden birkaç komşu dışında ezici çoğunluk haber...