Ne zaman muhalefeti eleştirsem "gücünüz onları mı yetiyor,
sıkıyorsa iktidarı eleştirin" diyorlar.
Geçenlerde ana muhalefet lideri Kılıçdaroğlu da Bahçeli'ye "hele
bir iktidar olayım öyle eleştirirsin" dedi.
Muhalefet hata yapınca niçin iktidarın eleştirilecek bir yanlışını
aramam gerekiyor, anlayabilmiş değilim.
Örneğin Kılıçdaroğlu Adana'da, en çok CHP'lilerin tepki duyduğu
FETÖ'cülükten tutuklanan isimleri alkışlatınca, ideal olan gazeteci
tavrı nedir?
Mitingde alkışlatılan isimlere dair dün söylediklerimizi unutup,
sırf iktidar prim yapar diye Kılıçdaroğlu'nu eleştiriden geri
durmak mı?
CHP yandaşı gazeteciler gibi, iktidarın Kılıçdaroğlu'nu hata
yapmaya sürüklediğini söylemek mi?
Düne kadar FETÖ ile iyi mücadele etmediğini söylediğin iktidarı bu
kez de "FETÖ ile sert mücadele ettiği için mağduriyetler doğuyor"
diye eleştirmek mi?
Evet, mantıksızca.
Ama artık asıl konuşmamız gereken, bu halin, mantıksızlığın
müzminleşmesinin üzüntü verici bir sıkışmışlığı işaret etmesi.
Yakınarak ya da dalgaya vurarak geçiştiremeyeceğiz hayati bir
konu.
Zira bugün ülkede milyonlarca insan bu kolektif akıl tutulmasının
esiri.
Yoksa aklından, yurtseverliğinden şüphe etmediğimiz insanlar,
yaşadığı ülkenin para birimi küresel bir dalgalanma sonucu dolar
karşısında eriyince nasıl mutlu olabilirlerdi ki?
Başka hangi sebeple memleketin ve de bizzat kendilerinin zararı
olan bir gelişmeye sevinir hale gelebilirlerdi?