Tüm dünyada izolasyon tedbirleri hayatın akışını sabote ediyor. Bir noktayı kontrol altına alma çabası başka pek çok alanın dengesini, işleyişini bozuyor.
"Ama pandemi" denilerek "insancıklardan" binlerce yılda edindikleri ve bugüne gelmelerini sağlayan davranış kalıplarını bir anda terk etmeleri isteniyor. Önce sosyal bir varlık olan insandan, fiziksel ve ruhsal bütünlüğünü koruyup hayatta kalmasını sağlayan toplumsal pratikleri "artık" unutması isteniyor.
Sağlıklı ve güvenli yaşamak için birbirlerine muhtaç dedeler, nineler ve torunları bile yan yana gelmesin deniyor.
Oysa insanlık tanımadığı bulaşıcı bir hastalıkla ilk kez karşılaşmıyor. Hatta yeryüzündeki varoluş serüvenimizin zemini zaten bu mücadele. Doğada en gelişmiş ve üstün tür olmamızı "insanlığımızı koruyarak" sürü bağışıklığıyla bugüne gelmemize borçluyuz.