Çernobil faciasının yaşandığı o panik yıllarında ilkokuldaydım. Öğretmenim Filiz Şamdancı'nın "Çocuklar çay içmeyin radyasyonlu olabilir" uyarısını mantıklı bularak uzun yıllar bir daha ağzıma çay koymadım.
Filiz Hanım umarım hayattadır. Kendisine yıllar sonra şükranlarımı sunuyorum. Ellerinden öperim.
Yalnızca sağlığımı düşündüğü için değil. Bana genel kabul gören gerçekliklerden de şüphe etmenin "normal" olduğunu öğrettiği, suskunluk sarmalının dışını işaret ettiği için de...
Zira o günlerde de basın 7/24...