Can Paker'in kulakları çınlasın, benim için demokrasinin cevabı, kurumların mı yoksa bireylerin egemenliğinden mi yanasın sorusunda saklı.
Ben bireyden yanayım.
C şıkkını seçip "Toplumdan yanayım" diyenlerin de kaçak dövüştüklerini düşünüyorum.
Zira örgütlendikleri alanlarda, bireyden yana olmadıklarını gizlemek için sığındıkları "kolektif irade" mitinde de kurumların egemenliğinde olduğu gibi, birey ve tercihleri "tali mesele".
İktidara karşı, üye bireylerinin oluşturduğu zümrenin (hadi sınıf diye genişletelim) haklarını kollama hedefiyle yola çıkan "sivil toplum kuruluşlarının" da günün sonunda iktidarların hegemonyasını aratır hale geldiklerini görüyoruz.
Çünkü tıpkı STK görünümlü devlete bağlı ideolojik aygıtlar gibi, onlar da kendi ideolojilerini, kadrolarını, hiyerarşisini tekrar tekrar üretiyorlar.
Gündemdeki Türk Tabipleri Birliği gibi...
Bugün başlamış gibi konuşuluyor ama aslında pandemi sürecinin başından beri hekimlik üzerinden devam eden tartışmaya bir de bu yönden bakmanızı tavsiye ederim.
Pandemide "sağlık ordusu" vs. türünden ajitatif bir kalıba koyulan hekimlerin ve örgütlerinin dilinde "sivillikten" eser kalmadı.
İki gündür grevde olan "beyaz önlüklü sağlık ordumuzun" eylemini eleştirenleri savuşturmak için kullandıkları argümanlar ortada...
Gerçi pandemide adıyla sanıyla hekimlerin "Aşı karşıtı mısın, elimize düşme yanarsın" tehditleriyle muhatap olmuş insanlarız, şaşırmıyoruz ya... Grev sırasında hastanelerden geri çevrilen vatandaşların itirazları bile sanki siyasi bir tartışmaymış gibi "doktor düşmanlığı" diye yaftalanıyor.
İşe bak...