Adama, "karın kendisini yumrukladığın için sana dava açmış" diyorlar...
Arkadaş cevaben, Atatürk'ün Türk kadınının çağdaşlaşmasına yaptığı katkıyı anlatıyor.
"Atatürk değil sen dövmüşsün" diyorlar, bu kez de Gençliğe Hitabe'yi okuyor...
Bir diğeri, Şevket Süreyya'nın, Yakup Kadri'nin, Adrew Mango'nun, Attila İlhan'ın ya da diğer dört başı mamur Atatürk kitapları hadi neyse de... kapağına Atatürk'ün imzasını attığı kendi kitabını satın almanın vatandaşlık görevimiz olduğunu söylüyor.
Hatta daha ileri gidip, tevazuu falan dert etmeden, kendi yazdığı kitabın mutlaka okullarda okutulması gerektiğini belirtiyor.
Gazetesi de bu kutsal promosyona katılıyor, yıllık plus abone olana "Mustafa Kemal" kitabının "ücretsiz" olduğunu duyuruyor.
İpek Çalışlar Yılmaz Özdil'den önce davranıp Atatürk kitabını yaz sonunda çıkartmıştı, bakalım kasıma kadar sırada kimler var...
Ama ne yazık ki yaşadıklarımız, bu faaliyetlerin bugüne değin tam tersi sonuçlara yol açtığını gösteriyor.
15 Temmuz'da gördük ki, "Atatürkçü" diye sırtımızı dayadığımız ordumuzun komuta kademesinin yarısı FETÖ'cü çıktı.
O gece Çengelköy'de daldan erik salar gibi sivil vatandaşları toprağa serenler de Atatürkçülüğün kalesi denilen Harbiye'nin öğrencileriydi.
Sivil toplum örgütlerinde sosyal medyaya kadar ne kadar kripto FETÖ'cü varsa, pek çoğu bugün kendini "Atatürkçü" diye gizliyor.
Duruşmalarda kendilerini "Kemalistim" diye savunuyorlar. *** Bu istismarın sebebi elbetteki, uzun yıllar önce aramızdan ayrılan Atatürk değil... Hayal kırıklığına neden olanlar, onu bugünkü siyasi pozisyonlarına uygun olarak yeniden yaratanlar, konuşturanlar...
Kendilerine yönelik her türlü eleştiriyi Atatürk'e endeksleyip savuşturmaya çalışanlar...
Bu yüzden de en çok kızdıkları şey, Atatürk'ün hayatına ve pratiklerine uygun şekilde, kutsallaştırılmadan bir devrimci ve devlet adamı olarak icraatlarıyla kritik edilmesi.
Çünkü onlara lazım olan Atatürk değil her kalıba soktukları ruhu.
Üstelik sadece 39.90'a!