Okurumuz Semih Kalkanoğlu yazıyor:“Adana’da, Antalya’da çiftçiden kilosu 2 liraya alınan bir kilo kabak evimdeki soframa 25 liraya geliyor. Üreticiden kilosu 3 liraya alınan bir kilo domates evimdeki soframa 15 liraya geliyor. Üreticiden kilosu 4 liraya alınan patlıcan, evimdeki soframa 35 liraya geliyor.”Semih Bey ayrıntılı hesap yapmış. Bir kilo kabağın taşıma masrafını, aracı kârını üzerine koymuş. Bir kilo kabak evimize 7 liraya ulaşıyor. Peki, neden 25 lira? Aradaki 18 lira kimlerin cebine gidiyor?İşte bunun sırrı yıllardır çözülemiyor!Yıllardır yeni hal yasası, üreticiden tüketiciye doğrudan pazarlama, kooperatifleşme gibi masallar dinleriz. Bunlar bir türlü gerçekleşmez. Çünkü üretici ve tüketici örgütsüzdür. Aracı-tefeci takımı örgütlüdür, siyaset üzerinde etkilidir.Bir başka soru. Neden yeni bir tarım planlaması yapılmaz? Örneğin, neden İstanbul Ankara gibi illerin çevresindeki topraklar daha çok sebze tarımına ayrılmaz? Geçmişte İstanbul’un ihtiyacı İstanbul çevresindeki tarlalardan karşılanırdı. Böylece akaryakıt masrafı büyük ölçüde önlenecektir. Bu tür konularda ziraat odaları, ziraat mühendisleri neden...
Melih Aşık
Milliyet Gazetesi