“Silahlar sussun”, “Barış gelsin”, “Gençler ölmesin”, “Analar ağlamasın”... Bizim malum entellerle onların dümen suyundaki TMMOB, DİSK, KESK, TTB gibi kuruluşların ikide bir imza kampanyaları açarak yaptıkları “Barış çağrıları”ndaki klasik sloganlar aşağı yukarı bunlardır.
Sürekli bu klişeleri kullanırlar... Terör örgütüne tek laf etmeyip sürekli “Savaşı çıkartan” taraf olarak devleti suçlayıp dururlar ama o barışın nasıl geleceğini... Formülün ne olduğunu asla açıklamazlar.
Kendilerine buradan bir kez daha soralım; Silahlar sussun, barış gelsin, tamam da... O istediğiniz şey nasıl gerçekleşecek? Sizin bu konuda... Devletin, PKK’nın ve Türk halkının üzerinde mutabık kalacakları bir formülünüz var mı? Varsa nedir? Barış derken neyi anlıyorsunuz... Teröristlerin silahlarını bırakıp çekilmesi barış için yeterli değil mi? Neden o çağrıyı yapmıyorsunuz? Devletin ne yapması lazım? PKK’nın taleplerini kabul etmesi mi? Neden o talepleri yüksek sesle dile getirip Türk halkına ve devlete “Bunları kabul edin de barış olsun” diye mertçe bir çağrı yapmıyorsunuz...
Neden alengirli konuşuyorsunuz...