Haberin başlığı birkaç sözcükten ibaretti:“Profesör Ümit Hassan hayata veda etti”Her ölüm bize hayatın kısalığını bir kez daha anımsatıyor. İşte Ümit... 1964 yılında Mülkiye’de sınıf ve yurt arkadaşım. Her daim muzip bir adam. Onunla ilgili iki yıl önce bir yazım vardı. Şunları anımsamıştım:“... Ara sıra Ankara’da birlikte takılıyoruz. Gözlüğünün tek sapı kopmuş. Öyle dolaşıyor. Karlı bir gecede meyhaneden çıkarken rastladığımız ünlü sanatçı Işık Yenersu ‘Sizin gözlüğünüzün sapı nerede?’ diye sorduğuna göre. Demek dikkati çekiyor.Sinirlenince felsefi küfürler ederdi. Yurtta sinirlendiği birine ‘İnsanoğlu insan’ demiş. Çocuk bu hitabı duyunca hakaret sayıp üstüne yürümüş. Anlattıkça kahkahayı basardı.Sene 64 dedik... İlk sol dergi ‘Dönüşüm’ Kızılay’da öğrencilerin ellerinde satışa çıkıyor. Çok geçmeden toplum polisi caddeyi kuşatıyor. İki polis Ümit’i kollarına girip götürürken onun küçük bir anayasa kitapçığını havaya kaldırarak ’Anayasa, anayasa’ diye bağırışı hiç gözümün önünden gitmiyor. 61 Anayasası’ydı o...