10 Ekim 2015’te Ankara Gar patlamasında: “Bu saldırı ülkemizin bütününe, halkımızın her kesimine, demokrasiye yapıldı.”
17 Şubat Ankara Merasim Sokak patlamasında: “Teröre karşı 78 milyon vatandaşımızla beraberiz, asla yılmayacağız. Terör örgütlerine karşı verilen mücadeleden asla geri adım atmayacağız.”
13 Mart Kızılay patlaması “Türkiye’yi hedef alan hain odaklar en sert biçimde cezalandırılacaktır.”
Bunlar Başbakan Davutoğlu’nun terörü kınama demeçleri... Patlamalarla birlikte Davutoğlu da kınama dozunu artırıyor. Ama bir faydası olmuyor.
* * *
Ankara’daki Amerikan Büyükelçiliği Amerikan vatandaşlarını teröre karşı uyarıyor. Dikkatli olmalarını istiyor. Amerikan Büyükelçiliği’ne tehlikeyi Türk hükümet kaynakları veriyor. Ancak aynı kaynaklar Türk vatandaşını uyarmıyor. Neden? Amerikalıların canı daha kıymetli de ondan mı?
Ankara’nın 4 aydır Emniyet Müdürü yok. Atanmış müdür olmayınca elbet emniyet birimleri gereğince yönetilemiyor. Bu arada emniyette Cemaate karşı sürdürülen savaş görevin yerine getirilmesini ister istemez etkiliyor.
Kendilerine yönelik umutlar tükenirken iktidar ağızları başladılar: “Terörle yaşamaya alışmalıyız” demeye... Evet dostlar terörle yaşamaya ve ölmeye alışmalıyız. Neden mi? Onlar iktidarın kaymağını yemeye devam etsin diye... Hem başarısız olup hem masada oturmak isteyenler başka ne önerecekti?
* * *
Dış ve iç politikada yapılan hatalar parça tesirli bomba olarak geri dönüyor. Ve o hataları yapanlar hiç üzerlerine alınmıyor. Yanlışlarını düzeltmek için bir çaba da göstermiyorlar. Son çareleri vatandaşı ölüme alıştırmak!