28 yaşındaki Zafer Açıkgöz taşeron sağlık işçisiydi. Geçen yıl İstanbul Tıp Fakültesi Hastanesi'nde çöp boşaltırken eline enjektör battı. Buna rağmen çıplak elle kanalizasyon temizlemeye zorlandı. Enfeksiyon kaptı. Hepatit B teşhisi kondu. Bir mektup yazdı:
"Biliyorum, arkamdan iki gün ağlayıp üçüncü gün unutacaksınız.
Hayatınıza hiçbir şey olmamış gibi devam edeceksiniz.
Benden önce her sene ölen 1500 işçi gibi.
Soma'da ölen 301 maden işçisi gibi.
İş buldum, ekmek buldum diye sevinirken, güvenlik önlemlerinin
alınmamasından, gerekli eğitimin verilmemesinden, altyapı
eksikliğinden canımdan oldum.
Sevdiklerinizle mutlu bir yaşam sürmek, evlenmek, çocuk sahibi
olmak istiyorsanız; var olan şartların, eğitimlerin tamamlanmasını
isteyin.
Çalışma Bakanlığı başta olmak üzere tüm sorumluların yasalarca
cezalandırılması en büyük dileğimdir. Ceza alsınlar ki aynı hatalar
yaşanmasın.
Güle güle..."
Bu satırları yazdıktan birkaç gün sonra karaciğer yetmezliğinden
öldü.
Adalet Arayana Destek Grubu'nun çıkardığı İş Cinayetleri Almanağı
2014 onun mektubuyla açılıyor.
Almanakta bu yıl, tedbirsizlik nedeniyle meslek hastalığına
yakalanıp kaderine terk edilmiş işçilere kulak verilmiş.
Onlardan birinin başından geçenler bu ülkede işçilerin yaşadığı
adaletsizliği gözler önüne seriyor.