BUNDAN 46 yıl evvel bir ağustos akşamı ABD'li antropolog Margaret Mead ile yazar James Baldwin, tarihi bir söyleşi yaptılar.
Bu söyleşinin bir kısmını brainpickings.org’dan alıntılarla
aktarmak istiyorum.
Birmingham Alabama’da 4 küçük kız çocuğunu canından eden ırkçı
terörist eylemden konuya giriyor Mead. “Birmingham’da o küçük
kızları sen mi bombaladın?” diye soruyor Baldwin’e.
“Hayır ama sorumlusuyum. Durdurmadım” diye yanıtlıyor Baldwin.
“Niye sorumlusu olasın? Durdurmaya çalışmadın mı? Bunun için
uğraşmadın mı?” diye devam ediyor Mead.
Baldwin “Uğraşmak sonucu değiştirmiyor” deyince Mead tepki
gösteriyor: “Rus Ortodoks Kilisesi’nin mensubu gibi konuşuyorsun.
Dediğinden şunu
anlıyorum: Hepimiz suçluyuz. İnsanlığın bir bölümü acı çektiği için
hepimiz katiliz.”
Baldwin, Mead’i düzeltiyor: “Hepimiz sorumluyuz. O kan benim de
ellerimde. Çünkü durdurmadım.”
Mead, Baldwin’i sıkıştırdığını düşünerek “Bugün Burma’da ölen
birinin de kanı senin ellerinde mi?” diye soruyor.
“Evet” diye yanıtlıyor Baldwin, “‘Çanlar kimin için çalıyor’...
Yani, herkesin acısı benim acım.”
Mead devam ediyor: “Herkesin acısı benim acım ama herkesin cinayeti
benim cinayetim değil. Herkesin acısını sahiplenirim. Bir an için
olsun, tehlikedeyse kendi çocuğum veya Orta Asya’daki bir çocuk
arasında ayrım yapmam. Ama sırf bir millet, ırk ya da dine mensubum
diye başkalarının yaptıklarının sorumluluğunu almayı reddediyorum.
İlişkilendirilmiş suçluluğa inanmıyorum.”
Mead’in ısrarcı sorularıyla Baldwin bakışını değil ama fiilin
zamanını değiştiriyor: “Birmingham’da 4 kız çocuğunu öldüren
bombayı ben atmadım. Ve ben hiç kimseyi linç de etmedim. Olmuş
olanlardan değil belki ama olabileceklerden sorumluyum.”
Mead’in “Gelecekten sorumluyuz. Bugünden ve gelecekten” diye
başladığı cümlesini Baldwin, “Eğer bugünü halletmezsek gelecek
olmayacak” diye tamamlıyor.
Baldwin, bilinçli gençler için dünyanın devasa bir ulusal, küresel
ve ahlaki çöplüğe döndüğünü söylediğinde Mead onaylıyor. Baldwin
soruyor: “Bu nasıl durdurulabilir? Sen ve ben yapacağımızı
yapmışız, bize ne olduğu çok önemli değil. Ama çocuklarla ilgili ne
yapmalıyız? Sorumluyuz ve en çok çocuklara karşı sorumluyuz. Bu
dünyanın geleceğinden sorumlu olduğumuzu bilmeliyiz.”