BİZ çöpümüzü evde ayrıştırma bilincine sahip bir toplum
değiliz.
Yemek artığımızla gazetemizi, toplu iğnemizi aynı poşete koyup
sokaktaki çöp bidonuna atan insanlarız.
Bizim karışık çöplerimizi her gün sokaklarda çekçeğiyle atık toplayan insanlar geri dönüşüme kazandırıyor. Kentlerimizi onlar temizliyor.
Hal böyle iken, AB ile uyum çerçevesinde 2005’te çıkan yasanın Ambalaj Atıkları Kontrol Yönetmeliği 2011’de revize edildi.
Bu yönetmelik belediyeler ve TAT’lar (lisanslı atık toplama ayrıştırma tesisleri) üzerinden bir sistem tanımladı ve bu sistem dışında toplanan ambalaj atıklarının alınmasını yasakladı.
Yani, atıkların sokaktaki kâğıt işçisi tarafından toplanması ve onları geri dönüştüren firmalara satılması aslında epeydir yasak.
Ama ülke şartları sokaktaki kâğıt işçisine bu mesleği sürdürmekten başka çare bırakmazken, kentlerin muazzam çöp üretme gerçeği onlar olmadan da TAT’ların tek başına kentleri temizlemesini imkânsız kılıyor.