2013’te bir meslek lisesinde okuyan 4 kız çocuğu bir öğretmenlerinin kendilerine cinsel istismarda bulunduğunu söyleyerek savcılığa şikâyette bulundular. Öğretmen bir çocuğu kendisine doğru çekip yanağından öpmüş, ikisinin kalçasını sıkmış, birinin çenesini okşamıştı. Çocuklar çok da küçük olmadıklarından, öğretmenin eylemlerinin cinsel içerikli olduğunu fark etmişlerdi.
Savcı dava açmaya gerek bile görmeden takipsizlik kararı verdi ve kararı şöyle gerekçelendirdi: “Mağdurlar şüpheli öğretmenin eylemlerinden rahatsızlık duyarak şikâyette bulunmuş iseler de, tanıklık eden diğer öğrenciler şüpheli öğretmenin cinsel amaçlı ve kötü niyetli değil, baba şefkati ile bu hareketleri yaptığını beyan ettiklerinden suçun unsurları oluşmamıştır.”
Savcı, bir öğretmenin bir kız çocuğunun kalçasını sıkmasının ‘baba şefkati’ olduğuna inanarak fahiş bir hataya imza attı. Oysa Çocuk Koruma Kanunu’ndan hareketle en azından danışmanlık tedbirine hükmedebilir veya bu vesileyle çocukları pedagoga gönderebilirdi.
Bu olaydan 4 yıl sonra, 2017’de, başka bir kız öğrenci daha aynı öğretmenin cinsel istismarına maruz kaldı. Bu kez, öğretmene çocuğun cinsel istismarından dava açıldı. Ama öğretmen tutuklanmadı. 6284 sayılı yasa çerçevesinde çocuk hakkında koruma kararı alınarak öğretmenin çocuğa belli bir mesafeden fazla yaklaşması yasaklandı. Öğretmen o dönemde izin kullandı ama kendi çocuğu da aynı okulda olduğu için sürekli okula gidip geldi. Önüne gelene “Ben bunun hesabını soracağım” deyince de bu kez öğretmene tehditten dava açıldı ama bundan beraat etti.
Yargılandığı cinsel istismar davasında eski öğrencilerinden biri de tanıklık etti. Bu öğrenci bu öğretmenin kendisine yaptıklarını anlatınca, öğretmen hakkında bir ci...