Bir son dakika aksiliği çıkmazsa bugün İsrail ve Türkiye delegasyonları üstünde daha önce mutabakata vardıkları metni son kez gözden geçirmek için Roma’da toplanacaklar. Büyük olasılıkla bu görüşmenin ardından taraflar kamuoylarını barışma fikrine alıştıracak, kurguladıkları iç ve dış dengelerin sarsılmamasını sağlayacak adımlar atacak. Sonra da nihai metin imzalanacak.
Böylece 2008 sonunda başlayan Dökme Kurşun operasyonundan bu yana erozyona uğrayan ve BM kolaylaştırıcılığıyla hazırlanan Palmer Raporu’nun basına sızmasıyla alt düzeye indirilen diplomatik, dolayısıyla da siyasi ilişkiler normal düzeyine çekilecek. Türkiye’nin Mavi Marmara saldırısı sonrasında normalleşme için talep ettiği üç koşul karşılanmış, Ankara’nın Gazze’ye yardım etme imkanı sağlanmış olacak.
Bunun karşılığında da Türkiye, İsrail’in hassasiyetlerine saygı gösterecek. Eminim İsrail de aynı şekilde davranacak ve bundan sonra benzeri krizlerin çıkmaması için elinden geleni yapacak. Fakat bugün varılacak muhtemel mutabakata rağmen bundan sonra ikili ilişkilerde hiçbir sorun çıkmayacağını söylemek için çok erken. Tarafların göstereceği tüm normalleşme iradesine rağmen üçüncü tarafların atabileceği adımların bu kırılgan ilişkiyi sarsabileceğini unutmamamız gerekiyor.
Gazze, hatta Batı Şeria’dan gelebilecek “güvenlik tehdidine” verilebilecek orantısız bir cevap Türkiye’yi reaksiyon göstermeye, İsrail’i de tepki vermeye teşvik edebilir. Ayrıca, bir tarafta Mavi Marmara mağdurlarının, diğer yanda Gazze’de tutulduğuna inanılan İsraillilerin yakınlarının bu uzlaşmadan mutlu olacaklarını beklemek gerçekçi olmaz. Mavi Marmara’ya müdahale eden ve etme emri verenlerin yargılandıkları davalardan çıkabilecek hukuki sürprizleri de hesaba katmak zorundayız.