HTŞ, SMO ve diğer “muhalif” güçlerin 11 günlük koordineli saldırısı sonrasında sadece Esad rejimi çökmedi, İran da ülkeden çıkmak zorunda kaldı. Uzun yıllardır süren bir işbirliği geçtiğimiz hafta sonu itibarıyla sona erdi. İran’ın bundan sonra Hamas ve Hizbullah’a yardımda bulunması, Suriye’nin muhtelif yerlerinde kurduğu ikmal merkezlerinden direniş aksı dediği unsurları desteklemesi çok zor.
Dini lider Hamaney her ne kadar Çarşamba günü yaptığı konuşmadan pes etmediklerini, yakında Suriye’ye gireceklerini söylese de, eğer aklında Akdeniz üstünden büyük bir çıkartma yapma ya da hava indirme birliklerini kullanma gibi fantastik düşünceler yoksa bu pek mümkün görünmüyor. Yeni Suriye’nin eski İran’ı kucaklaması bırakın işledikleri ve işlettikleri savaş suçlarını bir yana, ortaya çıkan kapsamlı insan hakları ihlalleri karşısında imkansız.
Zaten rejim kadar bölge ülkeleri de yeni bir İran yayılmacılığına karşı çıkacak, özellikle İsrail askeri imkanlarıyla vetosunu kullanacaktır. Doğrusunu isterseniz Amerika’nın da herhangi bir şekilde yeni bir İran yayılmacılığına müsade edeceğini sanmam. Umarın İran’ın hiç olmazsa siyasi liderleri bu yenilgiden dersler çıkartıp...