Suriye söz konusu olduğunda gördüğümüz, duyduğumuz, okuduğumuz hemen her şey olumsuz. Beş yıl önce başlayan iç savaş bir türlü bitmek bilmiyor. Her gün insanlar ölüyor. Savaş derinleşiyor, genişliyor. Bizi de içine çekiyor. Hiçbir diplomatik teşebbüs de savaşın bitmesini sağlamadı. Ateşkesler zar zor tuttu.
3 milyona yakın Suriyeli mülteciye ev sahipliği yapıyoruz. Önemli bir mali külfeti üstleniyoruz. AB’den de destek aldığımız söylenemez. Savaş, DEAŞ’ın sınırımıza dayanmasına, PKK’nın güçlenmesine ve Türkiye’ye karşı daha da büyük bir tehdit oluşturmasına yol açtı. Müttefiklerimizle sorunlarımız var. Kendi içimizde sorunlarımız var. Rusya ile de her konuda anlaşamıyoruz.
Kısacası Suriye dendiğinde karamsar olmak için yeterince nedenimiz var. Ancak ihtiyatı elden bırakmadan iyimser olmak da mümkün. Dünya siyasetinin devinimi, Fırat Kalkanı’nın başarısı, hepsinden önemlisi de Suriye sorununun çözümü konusunda geliştirilmiş olan uluslararası müktesebat Türkiye’nin temel beklentileriyle örtüşüyor.
***
Müktesebattan başlayacak olursak; şimdiye kadar hiçbir Güvenlik Konseyi belgesinde veya üstünde rejim ile muhalefet temsilcilerinin mutabakata vardığı metinde Suriye’nin toprak bütünlüğü dışında bir şeyden bahsedilmiyor. Bırakın ülkenin bölünmesini, Kuzey Suriye’de PKK menşeli devlet kurulmasını bir yana, federalizm dahi metinlerde yok.