Türkiye 1952’den bu yana NATO üyesi. Güvenliğinin en azından bir kısmını ona borçlu. Yıllardır nükleer caydırıcılığından yararlandı, genellikle göz ardı edilese de diğer üyelerle olan sorunlarını çok zarar görmeden, tüm ittifakı askeri ve siyasi olarak karşısında bulmadan yönetebildi. Kıbrıs müdahalesini dahi küçük sıyrıklarla geçiştirebildi.
NATO’dan çıkması ya da çıkartılması düşünülemez. Atlantik İttifakı bizim Avrupa ve Amerika ile olan en güçlü bağımız. NATO dışı bir Türkiye Yunanistan’la bile baş etmekte zorlanır, Rusya ile olan ilişkilerinin niteliği değişir. Ama NATO çökerse, yani herkes için NATO biterse, mesela Trump Yönetimi artık ben yokum derse, bundan muhtemelen en az Türkiye etkilenir.
Çünkü ittifakın kurucu ve kurgulayıcı gücünden otonom politikalar izleyen, her çıkarı Amerika ve hatta pek çok Avrupalı müttefikiyle uzun yıllardır örtüşmeyen Türkiye giderek askeri yeteneklerini, müdahale ve muharebe imkanlarını geliştirdi. Kendine özgü sorunları ve çevresindeki çalkantılar nedeniyle müttefiklerinin desteğine en az ihtiyaç duyacağı şekilde güvenliğini sağlamayı öğrendi.
Yeter ki NATO yerine kurgulanacak, daha doğrusu kurgulanmaya çalışılacak ve...