Ulusça fazlasıyla daraldığımız dönemlerden geçerken Ramazan Bayramı’nı kutladığımız bugünlerde bir nebze olsun içimizi aydınlatacak alıntı bir öyküyü sizlerle paylaşmak istiyorum…
“Adım Züleyha, Boluluyum fakir bir ailenin kızı olarak zor şartlarda okudum öğretmen oldum. İlk tayinim Malatya Pütürge’ye çıktı. Üç yıl dağ köyünde görev yaptım. Beni hayatımda görmediğim ve göremeyeceğim ilgi, alaka ve şefkatle bağırlarına bastılar. Okulun küçük bir tek odalı lojmanına yerleştim ama bir gün bile orada yatmadım. Köyün merhamet meleği İmmihan Teyze ve yaşlı kocası Derviş Amca ‘Bizde kalacaksın, seni asla yalnız bırakmayız’...