Öğrencilik yıllarını düşündüğünüzde yüzünüzde garip bir gülümseme ve aynı anda yüreğinizde bir acı belirir mi? Vallahi benim aynen böyle oluyor. Özellikle gurbette lise ve üniversiteyi yatılı okumuşsanız bu duygusal tepkiler yoğun bir şekilde hissediliyor. Yaşadığı yerin dışında üniversite okuyan gençlere rastladığımda da yaşamla ilgili sohbet etmekten kendimi alamıyorum. Onların sosyal ve ekonomik ihtiyaçlarının neler olduğunu öğrenmeye çalışıyorum. Bu hafta böyle bir sohbet imkanı doğdu ve yaklaşık onun üzerinde gençle sohbet etme fırsatı buldum. Öncelikle kendilerine olan öz güvenleri ve samimiyetleri nedeniyle onları tebrik etmek istiyorum. Sorduğum bütün sorulara içtenlikle cevap verdiler. Bu arada kaldıkları Kredi Yurtlar Kurumu tesislerini de görme fırsatı buldum. Allah devlete zeval vermesin diyeceğim kadar güzel bir gelişme sağlamışlar. Odalarda kalan öğrenci sayısını minimuma indirmeye çalışıyorlar.