Nedense seçim zamanı geldiğinde, köşesinde Tercüman gazetesini okuyan dedem hep aklıma gelir. 12 Eylül öncesinde her şeyin çok gerilimli olduğu yıllardı o zamanlar. Dedem koltuğuna oturur bütün köşe yazılarını atlamadan okurdu. Kendine özgü bir sistemle gazeteyi katlayarak köşe yazarlarının olduğu bölümü üste kalacak şekilde daha kalın hale getirirdi. Saatlerce hiçkimseye laf etmeden orada sessizce gazetesini okurdu. Bütün yazları onun yanında geçirmiş olmama rağmen asla bizlere tek kelime siyaset yapmadı. Hatta evin içinde siyaset yapılmasına müsade etmedi. Yapmaya çalışan kişileri de evine almadı ve yapanı da evinden kovmuşluğu vardır. *** İlk Arapça Kuran okumayı, vicdanın ne olduğunu, oturmayı kalkmayı, büyüğe saygıyı küçüğe sevgiyi, sözvermenin önemini, ilk tarih okumaları, büyüklerle bir masa etrafında oturmayı ve konuşmadan dinlemeyi, bir erkeğin her işi kendi başına yapması gerektiğini, sessiz bir şekilde yardım etmeyi, atalarımıza saygıyı ve en önemlisi vatan sevgisini bize diğer aile büyüklerimle beraber o öğretti. Peki bu yüce gönüllü adam neden bu kadar çok şey öğretirken bir kez bile bize siyaset yapmayı öğretmedi.